Grób rodziny Zamoyskich
[działka C1 027 ]
poprzedni | następny
wybierz grób nr:
Alexander ZAMOYSKI
( 1898-1961 )
( 1898-1961 )
Alexander (Leszek), potomek jednego z najstarszych rodów polskich, ur. w Warszawie, syn hrabiego Adama i Marii Anieli Potockiej. Ukończył szkołę w Korpusie Paziów w Petersburgu i służył w wojsku carskim w randze oficera aż do rewolucji październikowej. Po uzyskaniu przez Polskę niepodległości przeszedł do wojska polskiego. Adiutant gen. Władysława Sikorskiego w czasie wojny polsko-bolszewickiej 1919-20.
W latach międzywojennych zarządzał rodzinnym majątkiem w Kozłówce. W 1925 r. poślubił Jadwigę Belina-Brzozowską. Po wybuchu II wojny światowej uczestniczył w kampanii wrześniowej. Czynny w AK, po aresztowaniu przez Gestapo w maju 1941 więziony i torturowany, po czym przetrzymywany w obozach koncentracyjnych w Oświęcimiu i Dachau. Przed samym wyzwoleniem przez Aliantów, Gestapo wywiozło go z obozu jako zakładnika wraz z grupą znaczących więźniów. Odbity przez Amerykanów, dołączył do organizujących się we Włoszech polskich wojsk. Dojechała tam do niego żona z dziećmi.
Po niedługim pobycie w Anglii, rodzina Zamoyskich wyemigrowała do Kanady w roku 1948. Po kilkuletniej pracy na farmie w Abercorn, rodzina przeniosła się do Montrealu. Leszek odznaczał się odwagą, wytrzymałością i patriotyzmem. Odznaczony orderem Virtuti Militari oraz czterokrotnie Krzyżem Walecznych. Zmarł w Montrealu w wieku 63 lat.
W latach międzywojennych zarządzał rodzinnym majątkiem w Kozłówce. W 1925 r. poślubił Jadwigę Belina-Brzozowską. Po wybuchu II wojny światowej uczestniczył w kampanii wrześniowej. Czynny w AK, po aresztowaniu przez Gestapo w maju 1941 więziony i torturowany, po czym przetrzymywany w obozach koncentracyjnych w Oświęcimiu i Dachau. Przed samym wyzwoleniem przez Aliantów, Gestapo wywiozło go z obozu jako zakładnika wraz z grupą znaczących więźniów. Odbity przez Amerykanów, dołączył do organizujących się we Włoszech polskich wojsk. Dojechała tam do niego żona z dziećmi.
Po niedługim pobycie w Anglii, rodzina Zamoyskich wyemigrowała do Kanady w roku 1948. Po kilkuletniej pracy na farmie w Abercorn, rodzina przeniosła się do Montrealu. Leszek odznaczał się odwagą, wytrzymałością i patriotyzmem. Odznaczony orderem Virtuti Militari oraz czterokrotnie Krzyżem Walecznych. Zmarł w Montrealu w wieku 63 lat.
Jadwiga ZAMOYSKA
z d. BELINA-BRZOZOWSKA
( 1908-1998 )
z d. BELINA-BRZOZOWSKA
( 1908-1998 )
Ur. na Podolu. W 1925 r. wyszła za mąż za hrabiego Aleksandra Zamoyskiego i zamieszkała w pałacu w Kozłówce (woj. lubelskie). Od młodości niestrudzona działaczka społeczna. W Polsce przedwojennej przewodniczyła sekcji żeńskiej Towarzystwa Gimnastycznego Sokół – wielkiej ogólnopolskiej organizacji młodzieżowej propagującej wychowanie poprzez sport. Z ramienia Komitetu Olimpijskiego uczestniczyła w olimpiadzie berlińskiej w 1936 r. Podczas II wojny światowej, po aresztowaniu jej męża przez Niemców, zabiegała o uwolnienie go z obozów koncentracyjnych w Oświęcimiu i Dachau. Dzięki jej ogromnemu patriotyzmowi i odwadze, pałac kozłowiecki stał się w okresie okupacji hitlerowskiej magazynem broni dla miejscowej AK oraz miejscem schronienia dla uciekinierów. Wielokrotnie i z narażeniem życia broniła przed hitlerowcami chłopów z wiosek, współpracujących z partyzantami. W 1944 r. przeniosła się do Warszawy.
Po wojnie dotarła z dziećmi do II Korpusu we Włoszech i połączyła się z mężem. Przez Anglię, w 1949 r. wyemigrowała z rodziną do Kanady. W Montrealu pracowała społecznie w wielu organizacjach na rzecz miejscowej Polonii, m.in. organizowała polskie szkoły sobotnie. Po uzyskaniu dyplomu z wychowania fizycznego na Uniwersytecie Montrealskim, pracowała jako naczycielka tego przedmiotu. Bardzo aktywna w Kongresie Polonii Kanadyjskiej, była też prezeską Stowarzyszenia Polskiego oraz przewodniczyła Sekcji Opieki nad Grobami Polskimi w Saint-Sauveur-des-Monts. Wyróżniona przez Rząd Polski w Londynie Srebrnym Krzyżem Zasługi. Matka czworga dzieci: ś.p. Adama (zmarł 17 stycznia 1998 r.), Marii (+ 2017), Andrzeja i Jadwigi. Zmarła w 1998 r. przeżywszy 90 lat.
Córka Maria (Mika) Zamoyska jest pochowana w grobie nr 94 [działka C2 018Z], a brat, Antoni Belina-Brzozowski – w grobie nr 85 [działka C1 661].
Po wojnie dotarła z dziećmi do II Korpusu we Włoszech i połączyła się z mężem. Przez Anglię, w 1949 r. wyemigrowała z rodziną do Kanady. W Montrealu pracowała społecznie w wielu organizacjach na rzecz miejscowej Polonii, m.in. organizowała polskie szkoły sobotnie. Po uzyskaniu dyplomu z wychowania fizycznego na Uniwersytecie Montrealskim, pracowała jako naczycielka tego przedmiotu. Bardzo aktywna w Kongresie Polonii Kanadyjskiej, była też prezeską Stowarzyszenia Polskiego oraz przewodniczyła Sekcji Opieki nad Grobami Polskimi w Saint-Sauveur-des-Monts. Wyróżniona przez Rząd Polski w Londynie Srebrnym Krzyżem Zasługi. Matka czworga dzieci: ś.p. Adama (zmarł 17 stycznia 1998 r.), Marii (+ 2017), Andrzeja i Jadwigi. Zmarła w 1998 r. przeżywszy 90 lat.
Córka Maria (Mika) Zamoyska jest pochowana w grobie nr 94 [działka C2 018Z], a brat, Antoni Belina-Brzozowski – w grobie nr 85 [działka C1 661].